Men o‘zimni “hech narsa qilmaslik” bo‘yicha jahon chempioni deb atashim mumkin. Bu haqida Zamin.uz xabar berdi.
Bu g‘ayrioddiy tuyulishi mumkin, ammo haqiqat shunday. Katta bo‘lganimdan beri doimo “yetarlicha harakat qilyapmanmi?” degan savol meni bezovta qilib kelgan.
Gonkong kabi raqobat kuchli bo‘lgan shaharda ulg‘ayganim sababli, yaxshi natijalar ko‘rsatish va har doim eng zo‘ri bo‘lish istagi doimiy bo‘lgan. Biroq bu harakatlar bilan birga ko‘p ruhiy bosimni ham boshdan kechirdim.
2012 yildan boshlab men ongli hozirlik, ya’ni mindfulness amaliyotini o‘rganishni boshladim. Ushbu usul menga tuyg‘ularimni boshqarish va fikrlarimni to‘g‘ri shakllantirishda katta yordam berdi.
Hozirda ta’lim psixologiyasi sohasida faoliyat yuritaman va ko‘plab odamlarning ruhiy salomatlik muammolariga guvoh bo‘laman. Shu sababli maktablarda mindfulnessni joriy etish zarur deb hisoblayman.
Shu bois men “Space-Out” musobaqasiga qiziqdim. Ushbu musobaqa 2014 yilda Seulda koreyalik rassom Woopsyang tomonidan tashkil etilgan.
Unda 90 daqiqa davomida hech qanday harakat qilmaslik, hech narsa qilmaslik talab etiladi. Men 2024 yil oktyabrda Gonkongdagi musobaqada qatnashdim.
Ishtirokchilar yoga matlarida o‘tirib, hakamlar har 15 daqiqada yurak urish chastotasini o‘lchab bordi. Telefon ishlatish, gapirish va uxlash qat’iyan taqiqlangan edi.
Men nafas olishim, shamolning badanimga yetgan his-tuyg‘ulari va atrofdagi o‘zgarishlarni ongli ravishda kuzatib, ongli hozirlik bilan ishtirok etdim. Tomoshabinlar ishtirokchilarning yuz ifodalari va motivatsiyasiga qarab baho berishdi va men g‘olib bo‘ldim.
Menga topshirilgan sovrin Rodinning “O‘ylovchi” haykalchasiga asoslangan. Bu sovrin har kuni menga eslatadi — hech bo‘lmasa bir necha daqiqa bo‘lsa ham, hech narsa qilmasdan o‘tirishga haqqim bor.
Bu chinakam sovg‘adir.
