Tojikiston va Pokiston o‘rtasidagi munosabatlar murakkab va ko‘p qirrali diplomatik vazifa hisoblanadi. Bu haqida Zamin.uz xabar berdi.
Iqtisodiy hamkorlik va mintaqaviy aloqalar borasidagi va’dalar yuqori bo‘lsa-da, ularni chuqur tahlil qilish zarur. Islom madaniyati asosidagi umumiyliklarga qaramay, ikki mamlakatning strategik manfaatlari va ichki siyosiy holatlari farq qiladi.
Tojikiston Pokistonning ichki muammolari va mintaqadagi harakatlarini hisobga olib, ehtiyotkorlik bilan munosabatlarni rivojlantirishi lozim. Pokistonning harbiy va siyosiy sohalarida diniy ekstremizm kuchayishi xavotir uyg‘otmoqda.
2025 yilda Asim Munirning feldmarshal darajasiga ko‘tarilishi bu jarayonda muhim omil sifatida ko‘rilmoqda. Bu o‘zgarishlar Tojikistonning sekulyar boshqaruvi uchun xavf tug‘diradi.
Pokistonning diniy ekstremizmga asoslangan siyosiy yo‘nalishi ikki tomonlama aloqalarga salbiy ta’sir ko‘rsatmoqda. CASA-1000 loyihasi 2006 yilda katta umidlar bilan boshlangan bo‘lsa-da, hali amalga oshmadi.
Pokistonning loyihani kechiktirishi va Hindiston kompaniyalarining ishtirokiga qarshilik ko‘rsatishi iqtisodiy hamkorlikni sustlashtirmoqda. Shuningdek, Pokiston portlari orqali tranzit xizmatlari yetarli darajada ta’minlanmayapti, xavfsizlik muammolari ham mavjud.
Pokistonning hududiy va diniy siyosatidagi o‘zgarishlar, terrorizm va proksi-guruhlar faoliyati Tojikiston xavfsizligiga tahdid solmoqda. Xitoy fuqarolariga qarshi sodir etilgan hujumlar mintaqaviy xavfni oshirmoqda.
Gilgit-Baltiston hududidagi diniy ta’qiblar Tojikistondagi shialar uchun ham xavfli bo‘lishi mumkin. Pokiston tashqi siyosatida bosim va shantaj usullari kuchaymoqda.
Bu holat Tojikistonning strategik avtonomiyasiga salbiy ta’sir ko‘rsatadi va mintaqaviy barqarorlik uchun xavfdir. Pokistonning suverenitetga hurmatsizligi uning ishonchliligini pasaytiradi.
Shu sababli Tojikiston strategik manfaatlarini himoya qilish uchun ehtiyotkorlik bilan harakat qilishi kerak. Hindiston, Xitoy, Rossiya va Yevropa bilan barqaror hamkorliklarni rivojlantirish Tojikiston uchun yanada ishonchli hisoblanadi.
Pokiston bilan chuqur integratsiyaga kirishishdan saqlanish lozim. Bugungi murakkab global sharoitda hamkorlik qilishda asosiy mezon – strategik manfaat va ishonchdir.
Tojikiston siyosati milliy manfaatlarga asoslangan holda shakllantirilishi zarur.
