Farhod Mahmudov 1972-yil 9-mayda O‘zbekiston poytaxti Toshkent shahrida tug‘ilgan. Bu haqida Upl.uz xabar berdi.
Uning onasi sportchi, otasi esa muhandis bo‘lgan. Bolaligida Farhod oddiy bola bo‘lib, ko‘pincha o‘yin-kulgi bilan shug‘ullanar, o‘qishga unchalik qiziqmas edi.
Bir kuni u chizmachilik darsidan qochib, tasodifan “O‘zbekfilm” studiyasining suratga olish maydonchasiga kelib qoladi. U yerda rejissor yordamchisi uni ko‘rib qoladi va Farhodga kichik bir rol taklif qilinadi.
Shu lahzadan boshlab uning aktyorlik faoliyati boshlanadi. Keyinchalik u “Qarash” nomli qisqa metrajli film va “Sharqiy firibgar” komediyasida suratga tushadi, bu esa unga Toshkentda birinchi shuhrat keltiradi.
Vgikda o‘qigan aktyorlar bilan muloqot qilish Farhodni Moskvaga ko‘chib o‘tishga va ushbu nufuzli oliygohga kirishga ilhomlantiradi. Vgikga kirish oson bo‘lmagan.
O‘sha yili kurs faqat Tojikistondan kelgan talabalar uchun ochilgan edi, Farhod esa o‘zbek bo‘lgani uchun talablariga javob bermadi. U Tojikiston kinomatroblari uyushmasi bilan aloqalar o‘rnatishga harakat qildi, lekin bu yordam bermadi.
Shunga qaramay, taniqli aktyor Mixail Gluzskiy uning iste’dodini ko‘rib, Davlat kino qo‘mitasi orqali unga o‘rin topishga yordam berdi. O‘qituvchi “qahramon-sevgi qahramoni” obraziga mos aktyor izlaganida Mahmudov aynan shunday rol uchun juda mos edi.
Vgikda u Kseniya Kachalina, Ivan Oxlobystin va Yevgeniy Stychkyn bilan birga o‘qidi, bu uning professional rivojlanishida muhim bosqich bo‘ldi. Aktyorlik faoliyati bilan birga shaxsiy hayotidagi voqealar ham sodir bo‘lgan.
Yettinchi sinfda Farhod sinfdoshi Svetlanaga oshiq bo‘lgan. His-tuyg‘ular kuchli bo‘lsa-da, munosabatlar tez orada tugadi.
Keyingi muhabbat Vgikda o‘qiyotganda yuz berdi. Uning tanlagani Nagrorniy Qarabog‘dan bo‘lgan iqtisod fakulteti talabasining Inna ismli qizi edi.
Ammo uning vatani muammoli hudud bo‘lganligi sababli Inna uyiga qaytib ketdi va Moskva shahriga qaytmadi. Farhod ajralishni qiyin qabul qildi, lekin faoliyatini davom ettirdi.
Vgikni tamomlagach, Farhod Yevgeniy Simonov rahbarligidagi Moskva drama teatrida ishlashni boshladi. Ammo tez orada rejissor og‘ir kasallikka chalinib vafot etdi, teatr esa qiyin ahvolga tushdi.
Mahmudov Toshkentga qaytishni rejalashtirayotgan edi, ammo boshqa teatrlarda o‘zini sinab ko‘rishga qaror qildi. Shunday qilib, u faoliyatining boshida bo‘lgan Roman Viktuk jamoasiga qo‘shildi.
Bu davrda aktyorning hayoti beqaror edi: u o‘zining uyiga ega emasdi va eski, xavfli uyda do‘sti bilan yashardi. Qish kelishi bilan yangi uy izlashga to‘g‘ri keldi.
Baxtga qarshi, teatrning sayohatlari dastlabki daromadlarni olib keldi va Farhod xonani ijaraga olishi mumkin bo‘ldi. 1990-yillarda Mahmudov Moskva madaniyat hayotiga osonlik bilan moslashdi.
Uning so‘zlariga ko‘ra, teatrning doimiy sayohatlari unga o‘sha davrda ko‘pchilik duch kelgan muammolardan qochishga yordam berdi. U o‘zini to‘xtatib, ishga e’tibor qaratdi.
Shaxsiy hayotda ham oilani shakllantirishga urinishlar bo‘ldi. Bir paytlar u Toshkentlik qiz bilan uchrashgan, ammo mentalitetdagi farqlar munosabatlarning tugashiga sabab bo‘ldi va qiz vatanga qaytdi.
Keyinchalik Farhod fuqarolik muammolarini hal qilish maqsadida hamkasbi Ekaterina Karpushina bilan soxta nikoh qildi. Bu nikoh 15 yil davom etdi, lekin har birining o‘z shaxsiy hayoti va alohida uyi bor edi.
28 yoshida Farhod 17 yoshli Dina bilan tanishdi. Qiz aktyorga oshiq bo‘ldi, u o‘sha paytda “Brigada” serialidagi Fara rolida mashhur edi.
Ushbu rolni Mahmudov rejissor Aleksey Sidorov bilan do‘stligi tufayli oldi. Sidorov Oliy kinokurslarini tugatayotganda, Farhod uning qisqa metrajli filmida bepul rol o‘ynadi,
